QURANİ KƏRİMDƏ ORUCLUQ BARƏDƏ AYƏLƏR

“BƏ­QƏ­RƏ” SU­RƏ­Sİ

“Ey iman gə­ti­rən­lər! Oruc tut­maq siz­dən əv­vəl­ki üm­mət­lə­rə va­cib edil­di­yi ki­mi, si­zə də va­cib edil­di ki, (bu­nun va­si­tə­si­lə) siz pis əməl­lər­dən çə­ki­nə­si­niz!” (ayə, 183).

“(Oruc tut­maq) sa­yı mü­əy­yən olan (bir ay) gün­lər­dir. (Bu gün­lər­də) siz­dən xəs­tə və ya sə­fər­də olan­lar tut­ma­dı­ğı gün­lər qə­dər baş­qa gün­lər­də oruc tut­ma­lı­dır­lar. Oruc tut­ma­ğa ta­qə­ti ol­ma­yan­lar isə (hər gü­nün əvə­zin­də) bir yox­su­lu doy­du­ra­caq qə­dər fid­yə ver­mə­li­dir­lər. Hər kəs kö­nül­lü xe­yir iş gö­rər­sə (həm oruc tu­tub, həm də fid­yə ve­rər­sə), bu onun üçün da­ha yax­şı olar. Bil­sə­niz oruc tut­maq si­zin üçün nə qə­dər xe­yir­li­dir!” (ayə, 184).

“İn­san­la­ra doğ­ru yo­lu gös­tə­rən, bu yo­lu açıq də­lil­lə­ri ilə ay­dın­laş­dı­ran və (haq­qı ba­til­dən) ayı­ran (Qu­ran) Ra­ma­zan ayın­da na­zil edil­miş­dir. Aya (Ra­ma­zan ayı­na) ye­ti­şən şəxslər (bu ayı) oruc tut­ma­lı­dır­lar; xəs­tə və ya sə­fər­də olan­lar isə tut­ma­dı­ğı gün­lə­rin sa­yı qə­dər baş­qa gün­lər­də tut­sun­lar. Al­lah si­zin üçün ağır­lıq de­yil, yün­gül­lük is­tər ki, föv­tə ge­dən gün­lə­rin oru­cu­nu ta­mam­la­ya­sı­nız və si­zi düz yo­la yö­nəltmə­si­nə gö­rə Ona (“Al­la­hu ək­bər” de­mək­lə) tə­zim və şü­kür edə­si­niz” (ayə, 185).

“Oruc ge­cə­si qa­dın­la­rı­nı­za ya­xın­laş­maq si­zə ha­lal edil­di. On­lar si­zin, siz də on­la­rın li­ba­sı­sı­nız. (Bir-bi­ri­ni­zə həd­din­dən ar­tıq ya­xın­sı­nız). Al­lah si­zin özü­nü­zə pis­lik (xə­ya­nət) et­di­yi­ni­zi (ya­xud nəf­si­ni­zə qar­şı zə­if­lik gös­tə­rə­cə­yi­ni­zi) bi­lib töv­bə­lə­ri­ni­zi qə­bul edə­rək si­zi ba­ğış­la­dı… sübh açı­lın­ca, ağ sap qa­ra sap­dan fərqlə­nin­cə­yə qə­dər ye­yib için; son­ra ge­cə­yə qə­dər oru­cu­nu­zu ta­mam­la­yın”  (ayə, 187).

“Al­lah­dan öt­rü həcc və üm­rə (ki­çik həcc) əməl­lə­ri­ni tam ye­ri­nə ye­ti­rin, əgər ara­da si­zə ma­ne­çi­lik olar­sa, (si­zə) mü­yəs­sər olan bir qur­ban­lıq gön­də­rin, qur­ban­lıq öz ye­ri­nə (Mi­na­ya) ça­tın­ca­ya qə­dər ba­şı­nı­zı qırxdır­ma­yın. Əgər (eh­ram­da ikən, zi­ya­rət za­ma­nı) siz­dən xəs­tə­lə­nən və ya­xud baş ağ­rı­sı­na tu­tu­lub əziy­yət çə­kən olar­sa, be­lə şəxs (ba­şı­nı qırxdır­ma­ğın əvə­zin­də) fid­yə ola­raq (üç gün) oruc tut­ma­lı və ya sə­də­qə ver­mə­li, ya­xud da bir qur­ban kəs­mə­li­dir. (Ma­ne­çi­li­yin ara­dan qalxma­sı­na) əmin ol­duq­da isə həcc vax­tı­na qə­dər üm­rə zi­ya­rə­tin­dən is­ti­fa­də edən şəxs mü­yəs­sər et­di­yi bir hey­van kəs­mə­li­dir. Qur­ban­lıq tap­ma­yan­lar bu­nun əvə­zin­də həcc zi­ya­rə­ti gün­lə­rin­də üç gün və (və­tə­ni­nə) qa­yı­dan­dan son­ra yed­di gün oruc tut­ma­lı­dır­lar ki, bu da tam on gün edir. Bu (üm­rə zi­ya­rə­ti) ai­lə­si Məs­ci­dül­hə­ram­da (Mək­kə­də və ət­ra­fın­da) sa­kin ol­ma­yan­la­ra aid­dir. Al­lah­dan qor­xun və bi­lin ki, Al­la­hın əza­bı şid­dət­li­dir” (ayə, 196).

“Nİ­SA” SU­RƏ­Sİ

“Heç bir mö­mi­nə baş­qa bir mö­mi­ni öl­dür­mək ya­raş­maz. Bu səh­vən (xə­ta üzün­dən) ol­duq­da müs­təs­na­dır. Hər kəs bir mö­mi­ni səh­vən öl­dü­rər­sə, o za­man o, mö­min bir qul azad et­mə­li və öl­dü­rül­müş şəx­sin ai­lə­si qan­ba­ha­sı­nı sə­də­qə ola­raq ba­ğış­la­ma­dıq­da, on­la­ra (ölən şəx­sin va­ris­lə­ri­nə) tam şə­kil­də qan­ba­ha­sı ver­mə­li­dir. Əgər (öl­dü­rü­lən şəx­sin özü) mö­min ol­du­ğu hal­da, si­zə düş­mən olan bir tay­fa­dan­dır­sa, o vaxt (öl­dü­rü­lən şəxs) mö­min bir qul azad et­mə­li­dir. Əgər (öl­dü­rü­lən şəxs) si­zin­lə əhd (mü­qa­vi­lə) bağ­la­mış bir tay­fa­dan olar­sa, o za­man onun ai­lə­si­nə qan­ba­ha­sı ver­mək­lə bə­ra­bər, mö­min bir qul də­xi azad et­mək la­zım­dır. Hər kəs (azad et­mə­yə qul) ta­pa bil­mə­sə, o, Al­lah tə­rə­fin­dən töv­bə­si­nin qə­bul edil­mə­si üçün bir-bi­ri­nin ar­dın­ca (ara­sı kə­sil­mə­dən) iki ay oruc tut­ma­lı­dır. Al­lah (hər şe­yi) bi­lən­dir, hik­mət sa­hi­bi­dir! (ayə, 92).

“MA­İ­DƏ” SU­RƏ­Sİ

“Al­lah si­zi bil­mə­dən (səh­vən) iç­di­yi­niz andla­rı­nı­za gö­rə cə­za­lan­dır­maz (mə­zəm­mət, sor­ğu-su­al et­məz), la­kin (bi­lə-bi­lə və ya qəs­dən) iç­di­yi­niz andla­rı (poz­ma­ğa) gö­rə cə­za­lan­dı­rar. Be­lə bir an­dın poz­ma­ğın kəf­fa­rə­si ai­lə­ni­zə ye­dirtdi­yi­ni­zin or­ta he­sa­bın­dan on yox­su­lu ye­dir­dib do­yur­maq, ya­xud ge­yin­dir­mək, ya­xud da bir kö­lə azad et­mək­dir. Bun­la­rı et­mə­yə im­ka­nı ol­ma­yan şəxs üç gün (dal­ba­dal) oruc tut­ma­lı­dır. Bu, iç­di­yi­niz andla­rın kəf­fa­rə­si­dir. Bu­nun­la be­lə, andla­rı­nı­zı qo­ru­yun (on­la­rı poz­maq­dan çə­ki­nin). Al­lah ayələ­ri­ni si­zə be­lə izah edir ki, bəl­kə, şü­kür edə­si­niz!” (ayə, 89).

“Ey iman gə­ti­rən­lər! Eh­ram­da olar­kən ovu (əti ye­yi­lən hey­van­la­rı) öl­dür­mə­yin. Siz­dən ovu qəs­dən öl­dü­rən hər bir kə­sin boy­nu­na cə­za və ya kəf­fa­rə dü­şür. Onun cə­za­sı içə­ri­niz­dən olan iki əda­lət­li şəx­sin hök­mü ilə öl­dür­dü­yü­nə bən­zər (onun qiy­mə­ti­nə bə­ra­bər) bir hey­va­nı Kə­bə­yə ça­ta­sı (Kə­bə­nin ya­xın­lı­ğın­da kə­si­lib ora­da­kı yox­sul­la­ra pay­la­na­caq) qur­ban et­mək, kəf­fa­rə­si isə, gör­dü­yü işin zə­rə­ri­ni, acı­sı­nı dad­sın de­yə, (öl­dür­dü­yü hey­va­nın də­yə­ri mü­qa­bi­lin­də) yox­sul­la­ra ye­dirtmək, ya­xud ona bə­ra­bər (hə­rə­si üçün bir gün ol­maq şər­ti­lə ye­di­rə­cə­yi yox­sul­la­rın sa­yı qə­dər) oruc tut­maq­dır. Al­lah keç­miş­də olan­la­rı ba­ğış­la­mış­dır. Hər kəs bun­dan son­ra be­lə bir iş gör­sə, Al­lah on­dan in­ti­qam alar. Al­lah ye­nil­məz qüv­vət sa­hi­bi, in­ti­qam sa­hi­bi­dir! (ayə, 95)

“TÖV­BƏ” SU­RƏ­Sİ

“(On­lar Al­la­ha) töv­bə, iba­dət və şü­kür-sə­na edən­lər, oruc tu­tan­lar (və ya ci­had uğ­run­da, elm təh­sil et­mək üçün yur­dun­dan ay­rı­lıb baş­qa yer­lə­rə ge­dən­lər), rü­ku və səc­də edən­lər (na­maz qı­lan­lar), yax­şı iş­lər gör­mə­yi əmr edib pis iş­lə­ri ya­saq edən­lər və Al­la­hın həd­lə­ri­ni (ha­lal-ha­ra­mı) qo­ru­yan­lar­dır. (Ya Rə­su­lum!) Be­lə mö­min­lə­ri (Cən­nət­lə) müj­də­lə!” (ayə, 112).

“ƏL-ƏH­ZAB” SU­RƏ­Sİ

“Hə­qi­qə­tən, Al­lah məhz mü­səl­man ki­şi­lər və qa­dın­lar, mö­min ki­şi­lər və qa­dın­lar, (Al­la­ha) mü­ti ki­şi­lər və qa­dın­lar, doğ­ru da­nı­şan ki­şi­lər və qa­dın­lar, sə­bir­li ki­şi­lər və qa­dın­lar, tə­va­zö­kar (yal­nız Al­lah qar­şı­sın­da ki­çi­lən) ki­şi­lər və qa­dın­lar, sə­də­qə ve­rən, oruc tu­tan ki­şi­lər və qa­dın­lar, ayıb (öv­rət) yer­lə­ri­ni (zi­na­dan) qo­ru­yub sax­la­yan ki­şi­lər və qa­dın­lar və Al­la­hı çox zikr edən ki­şi­lər və qa­dın­lar üçün (axi­rət­də) məğ­fi­rət (ba­ğış­lan­ma) və bö­yük bir mü­ka­fat (Cən­nət) ha­zır­la­mış­dır!” (ayə, 35).

“ƏL-TƏH­RİM” SU­RƏ­Sİ

“Əgər o si­zi bo­şa­sa, ola bil­sin ki, Rəb­bi si­zin əvə­zi­ni­zə ona siz­dən da­ha yax­şı zöv­cə­lər mü­səl­man, mö­min, ita­ət­kar, töv­bə­kar, iba­dət edən, oruc tu­tan dul qa­dın­lar və ba­ki­rə qız­lar ver­sin!” (ayə, 5). /faktxeber